Morihei Ueshiba, stichter van aikido
Op 14 december 1883 werd Morihei Ueshiba geboren te Tanabe in de prefectuur Wakayama als 4e kind van het gezin Ueshiba. Daar zijn vader een befaamd Kendomeester was, kwam Morihei al heel snel in contact met krijgskunsten. Hij bestudeerde verschillende traditionele Japanse krijgskunsten die hun oorsprong vinden in de 11 eeuw. De krijgskunst Daito Ryu Aiki Jutsu bestudeerde hij heel intens en heeft daardoor een grote invloed uitgeoefend op de latere ontwikkeling van aikido.
Morihei Ueshiba strijdde ook op het slagveld tijdens de Chinees-Russische oorlog. Ook die ervaring gaf hem diepe inzichten bij de verdere ontwikkeling van zijn krijgskunst.
Morihei bestudeerde ook heel intens de Japanse filosofie en Shinto godsdienst die hij gebruikte om grote inzichten te verwerven op de wetten van de natuur zoals bijvoorbeeld de Oosterse theorie van yin en yang. Zijn grootste ervaring op spiritueel vlak was een ontmoeting met Onisaburo Deguchi, een Shinto priester en leider van de Omoto Kyu Shinto strekking. Met hem beleefde Morihei de grootste avonturen, ging naar Mongolië om een kolonie te stichten, werd er ter dood veroordeeld en ontsnapte ternauwernood aan de dood door tussenkomst van de Japanse politiek. Door zijn sterke religieuze praktijk heeft O-sensei ook een spirituele dimensie aan aikido meegegeven. Hierdoor is aikido uitgegroeid tot een krijgskunst die vooral gericht is naar harmonie tussen mensen en wordt aikido gebruikt als levensweg om niet alleen fysisch, maar ook spiritueel te groeien. Niet de andere, maar zichzelf overwinnen is de boodschap.
Geest en lichaam moeten samen gebracht worden om te evolueren. In aikido zoekt men niet het gevecht met de ander, doch wel de verwezenlijking van vrede en harmonie tussen de mensen. O-sensei wenste dat de hele wereld zich zou ontpoppen tot één grote familie.
Morihei Ueshiba (ook O-sensei of grote meester genoemd) bouwde in zijn leven verschillende dojo waar hij een groot aantal leerlingen opleidde in de kunst van aikido. Naar het einde van zijn leven toe gaf hij lange tijd onderricht in de laatste twee (en meest bekende) van die dojo: de dojo in Iwama en de dojo in Tokyo. Beide dojo bestaan heden ten dage nog. De eerste wordt verder uitgebaat door Saito sensei, een voornaam leerling van O-sensei, terwijl de dojo in Tokyo uitgebaat wordt door Kisshomaru en Moriteru Ueshiba, respectievelijk zoon en kleinzoon van O-sensei. Deze dojo is uitgegroeid tot wereldcentrum van aikido: de Aikido So Hombu.
O-sensei werd in Japan een levende legende. Hij onderrichte vele mensen tot ook leden van het Keizerlijke Hof. Er werden ook films van hem gemaakt en hij schreef enkele boeken. Men schreef hem ongelofelijke krachten toe en hij werd meerdere malen uitgedaagd voor duels, hetgeen in die tijd nog een gewoonte was, die hij echter nooit verloor, zelfs niet tegen geoefende Kendomeesters of ijzersterke sumo worstelaars die 100 kg meer wogen dan O-sensei. Nochtans was deze grote meester slechts iets meer dan 1 m 50 groot. Zelf zei hij:
“Ik sta hier en ben het centrum van het Universum:
er kan mij niets gebeuren.”
O-sensei staat bekend als één van de grootste meesters van Ki (de mysterieuze innerlijke kracht die in krijgskunsten gehanteerd werd) en bereikte in zijn leven ook de ervaring van Satori of verlichting.
Sinds de jaren’50 trokken verschillende aikidomeesters de wereld in om aikido te verspreiden. Daardoor is aikido nu uitgegroeid tot een internationaal gekende krijgskunst die in alle hoeken van de wereld beoefend wordt.
O-sensei stierf op 26 april 1969 en gaf de vlag door aan zijn zoon Kisshomaru, die sindsdien Doshu of “hoofd van de weg” genoemd wordt. In navolging van de wil van O-sensei wordt sindsdien aikido verder gepropageerd in de wereld.
In januari 1999 is de eerste Doshu Kisshumaru overleden en is naar traditie opgevolgd door zijn zoon Doshu Moriteru Ueshiba.